Wachten tot je een ons weegt. Ken je dat? Je hebt een (bijstand) uitkering aangevraagd en je hoort verder maar niets …
Geen ontvangstbevestiging. Geen bericht dat het in behandeling is genomen. Totale onzekerheid! Navraag via de telefoon resulteert in de belofte teruggebeld te worden, maar vervolgens gebeurt er weer niets. Om gek van te worden …
Heb je dan helemaal niets meer te vertellen, als je zover bent ‘gezonken’ dat je zelf niet eens meer in je eigen levensonderhoud kunt voorzien? Dat is absoluut niet het geval. Maar eerst nog even iets anders.
Het feit dat je (tijdelijk) niet kunt voorzien in je eigen levensonderhoud kan iedereen overkomen. Het kan een gevolg zijn van heel veel pech. Of door de omstandigheden op de arbeidsmarkt. Want als jij er iets aan kon doen om dit te veranderen, dan stond je vooraan in de rij, toch?
Ook al ben je van een uitkering afhankelijk, je hebt wel degelijk rechten. Bij de aanvraag van een uitkering moet de gemeente binnen 8 weken een beslissing hierover nemen of laten weten dat het langer gaat duren. Blijft het na 8 weken nog steeds stil, dan kun je in actie komen.
Het feit dat je (tijdelijk) niet kunt voorzien in je eigen levensonderhoud kan iedereen overkomen
Je kunt de gemeente IN GEBREKE STELLEN. Daarvoor is een standaard formulier beschikbaar. Deze moet je invullen en opsturen. Dit stuur je naar hetzelfde adres waar alle gegevens naartoe zijn gestuurd. Je geeft de gemeente nog twee weken de tijd om te reageren. Als het na twee weken nog steeds stil blijft kun je de volgende stap nemen.
Je gaat nu de gemeente een DWANGSOM (laten) opleggen. Zij moeten jou vanaf nu een bedrag gaan betalen voor iedere dag, die voorbij gaat zonder dat de gemeente iets doet. Ook hier is een standaard formulier voor. Het kan oplopen tot boven de 1000 Euro. Je moet toch wel in een erg vreemde gemeente wonen, als mensen van het bestuur nu nog niet in actie gaan komen!
De gemeente weet heel goed hoe lang zij erover mogen doen om jou duidelijkheid te geven. Of het echt zo is, dat weet ik niet, maar het lijkt er soms op dat sommige gemeentes doen aan een soort ontmoedigingsbeleid. Hoe minder mensen een uitkering aanvragen, hoe beter voor de gemeente. Zij snappen dan absoluut niet, dat mensen deze uitkering echt nodig hebben. Er zit niets anders op, maar als je bij de gemeente gaat aankloppen, dan zal je regelmatig flink voor jezelf moeten opkomen. In dit geval zijn er gelukkig regels, die je daarbij ondersteunen.